Περιστροφική αποξηραντική μηχανή υψηλής ταχύτητας για τη ζάχαρη

Πώς να χρησιμοποιήσει τον περιστροφικό στεγνωτήρα Hengyang για την ξήρανση της ζάχαρης

Η ζάχαρη είναι ένα κοινό προϊόν που βρίσκεται στις κουζίνες παγκόσμιες. Από τη γνωστή εμφάνισή της στο καταφανές γούστο της, η εμπορική ζάχαρη σήμερα είναι εύκολα αναγνωρίσιμη. Αλλά ακόμη και μια βάση τόσο βασική όσο η ζάχαρη απαιτεί πολλή επεξεργασία προκειμένου να δημιουργηθεί ένα συνεπές τελικό προϊόν. Ένα θεμελιώδες βήμα στην επεξεργασία ζάχαρης είναι η χρήση ενός στεγνωτήρα ζάχαρης. Η ξήρανση επιτυγχάνεται παραδοσιακά χρησιμοποιώντας τον αρίστης ποιότητας εξοπλισμό, χαρακτηριστικά ένας περιστροφικός στεγνωτήρας, προκειμένου να παραχθούν ένα συνεπές, ποιοτικό προϊόν χωρίς κομμάτια και ο αποχρωματισμός.

Άρχισε όταν παρείχαμε τους πρώτους στεγνωτήρες περιστροφικών τυμπάνων πούλπας ζαχαροτεύτλων. Όχι πολύ αργότερα εγκαταστήσαμε τον πρώτο στεγνωτήρα ζάχαρης κρυστάλλου, τα περιστροφικά ξηρότερα τύμπανα. Κατά τη διάρκεια των ετών κερδίσαμε τις δεκαετίες εμπειρίας με τον κάλαμο και το σακχαρότευτλο ζάχαρης όπου οι πελάτες μας και ωφελούμαστε ακόμα από.

Ξεραίνοντας μηχανισμός της ζάχαρης

Η περιεκτικότητα σε υγρασία της ζάχαρης πρέπει να μειωθεί για το κύριο λόγο δύο.

Η ζάχαρη που απαλλάσσεται από τη φυγοκεντρική μηχανή έχει την υγρασία 0,1% – 0.4% και τη θερμοκρασία 60-80ºC. Αυτή η ζάχαρη υγρασίας δεν είναι κατάλληλη για την τοποθέτηση μέσα σε σάκκο επειδή το κρύσταλλο ζάχαρης διαμορφώνει το σύνδεσμο το ένα με το άλλο και οδηγεί στο σχηματισμό κομματιών.

Αφετέρου υψηλότερος η ζάχαρη % υγρασίας, υψηλότερη η αύξηση των μικροβιακών οργανισμών που οδηγούν στην επιδείνωση της ζάχαρης (απώλεια ζάχαρης ή σχηματισμού χρώματος).

Για τους ανωτέρω λόγους η ζάχαρη πρέπει να είναι ξηρά σε ένα ασφαλές όριο δηλ. επάνω στην υγρασία 0.04% που οφείλεται να βελτιώσει τις διαχειριζόμενες ιδιότητες της ζάχαρης και να αποφύγει τα κομμάτια κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης.

Η ζάχαρη απαλλάσσεται από τη φυγόκεντρο που περιέχει το νερό με δύο μορφές

Έμφυτη υγρασία:

Νερό που αποφράσσεται μέσα στη δομή κρυστάλλου. Είναι αβέβαιο εάν αυτό το νερό είναι υπό μορφή αποφραγμένου ποτού ή δεσμεύεται χημικά ως ένυδρες ουσίες σακχαρόζης ή ενυδατωμένοι πολυσακχαρίτες αποτελώντας μέρος της σακχαρόζης σύνθετης.

Αυτό είναι νερό που περιλαμβάνεται μέσα στη δομή κρυστάλλου. Δεν υπάρχουν κανένα στοιχείο μέχρι στιγμής για τη μετανάστευση αυτής της υγρασίας στην επιφάνεια κρυστάλλου.

Η συμπεριλαμβανόμενη περιεκτικότητα σε νερό δεν είναι ικανή να μετρηθεί επειδή δεν είναι δυνατό να εξαχθεί από τη δομή κρυστάλλου έτσι μπορεί να θεωρηθεί αδρανής.

Υγρασία επιφάνειας:

Νερό στην επιφάνεια κρυστάλλου, η οποία υπάρχει ως διαποτισμένη ή ακόμα και αρχικά κάτω από-διαποτισμένη ταινία σιροπιού μιας αγνότητας λιγότερο ή ίσο προς αυτό του κρυστάλλου.

Η υγρασία επιφάνειας είναι το νερό στην επιφάνεια κρυστάλλου και επίσης γνωστός ως ελεύθερη υγρασία. Η συμβατική βοήθεια ξήρανσης στην αφαίρεση της ελεύθερης υγρασίας + δέσμευσε την υγρασία.

Η υγρασία διαθέσιμη στην επιφάνεια του κρυστάλλου που είναι εξατμίζει εύκολα γνωστός ως ελεύθερη υγρασία, ενώ η υγρασία που συνδέεται με το κρύσταλλο ζάχαρης ή παγιδεύεται κάτω από την άμορφη ζάχαρη είναι γνωστή όπως συνδεδεμένη υγρασία.

Το νερό συνδέεται με τις επιφάνειες του κρυστάλλου ζάχαρης και αφαιρείται με την εξατμιστική ξήρανση.

Μετά από τη διαδικασία ξήρανσης, η συνολική περιεκτικότητα σε νερό της ζάχαρης πρέπει να είναι λιγότερο από 0,1% με την περιεκτικότητα σε νερό επιφάνειας που είναι 0,03% – 0,05% και που αφήνει την περιεκτικότητα σε νερό συνυπολογισμού 0,07% – 0,05%.

Συνολική περιεκτικότητα σε νερό: Μετρώντας αυτήν την αξία, που χρησιμοποιεί τη μέθοδο του Karl Fischer με έναν διαλύτη, όπως formamide, ως διαλύτη για τη ζάχαρη, η περιεκτικότητα σε ζάχαρη συνυπολογισμού μπορεί να καθοριστεί από την αφαίρεση.

Τρεις μηχανισμοί πραγματοποιούνται έτσι στη ζάχαρη που ξεραίνει:

1) Εξάτμιση της υγρασίας σε ένα ποσοστό που κυβερνάται από τη διαφορά πίεσης ατμού μεταξύ της ταινίας και του περιβάλλοντος αέρα.

2) Διάχυση των μορίων νερού μέσω της ταινίας επιφάνειας, που οδηγείται από την κλίση συγκέντρωσης.

3) Κρυστάλλωση των μορίων σακχαρόζης στην ταινία προς την επιφάνεια κρυστάλλου ή ως άμορφη ζάχαρη που αραιώνει την ταινία και που καθιστά περισσότερη υγρασία διαθέσιμη για την αφαίρεση.

Μετά από να ξεράνει της ζάχαρης πρέπει να δροσιστεί στην περιβαλλοντική θερμοκρασία (35ºC – 40ºC) που οφείλεται να σύρει τις πλάτες ως εξής

Η καυτή ζάχαρη είναι υγροσκοπικός στη φύση. Εάν αυτή η καυτή ζάχαρη τοποθετείται σε σάκκο άμεσα, απορροφά την υγρασία από την ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια των κομματιών λειτουργίας και μορφής ψύξης.

Αφετέρου λόγω υψηλής θερμοκρασίας το ποσοστό melanoidin αντίδρασης αυξάνεται στην ιδιαίτερη έκταση και οι αποθηκευμένες αλλαγές ζάχαρης αυτό είναι χρώμα για να χλωμιάσουν - κίτρινος και έπειτα η μαυριδερή χροιά εμφανίζεται.